YENİ YILIN DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ

İnsanlık damarlarının kurumaya yüz tuttuğu, merhamet esintilerinin semtimize hiç uğramadığı, mutluluk kaynaklarının hovardaca tüketildiği bir zaman dilimini yaşıyoruz.

İnsanlık hiç olmadığı kadar nimetlerle donatılmış; hiç olmadığı kadar eşyaya, mala mülke sahip olmuş olmasına rağmen huzuru, sükûneti, mutluluğu bir türlü yakalayamamıştır.

Evi, arabası, mülkü olanın daha makbul sayıldığı, bunlara sahip olan insanlara daha fazla itibar edildiği bir çağdayız.

Her devrin, yaşanılan her zamanın ruhuna uygun imtihan vesileleri var ise, bu zamanda da insan sahip oldukları ile imtihan edilecektir kanaatimce.

İnsan sürekli sahip olduklarına yenilerini eklemenin gayreti içerisinde, hep daha ileriye, daha da ileriye gözünü dikmektedir. Artık doğmamış çocuğuna alacağı daireyi bugünden hesap eden bir nesil olduk. Çocuğumuzu da kendi hayat felsefemiz gibi ‘ne kadar çok mal, o kadar mutluluk’ şiarıyla yetiştirmeyi düşünüyoruz.

Aslında hiçbir şeye sahip değiliz, her aldığımızın geçici bir süre emanetçisiyiz. Peki, böyle düşündüğümüz zaman; hiçbir şeye sahip değilken bu gurur, kibir niye? Sadece belli bir süre kullanma hakkına sahip olduğumuz nesneleri ebediyen bizim olacakmış gibi sahiplenmek ve gönül bağlamak niye, bu hırs neden?

Bizde dikkatimizi çekmeyen ancak başka insanların hayalini süsleyen birçok şeye sahibiz. Mutlu ve huzurlu olmanın rahatlığı varken, şükretmek varken bu memnuniyetsizlik acep nedendir?

Yaşadığımız şu geçici hayatta hiçbir şeyin kalıcı olmadığını fark ettiğimizde daha toleranslı daha hoşgörülü bakabiliriz etrafımıza. Geçici heveslere kalıcı değer yükleyerek kaybettiğimizde yıkılmamalıyız.

Gerçekten çok beğendiğim bir şiiri sizinle paylaşmak istiyorum.

FARKINDA OLMALI İNSAN

Kendisinin, Hayatın Olayların, Gidişatın Farkında Olmalı. 

Farkı Fark Etmeli, Fark Ettiğini De Fark Ettirmemeli Bazen... 

Bir Damlacık Sudan Nasıl Yaratıldığını 
Fark Etmeli. 

Anne Karnına Sığarken Dünyaya Neden Sığmadığını 
Ve En Sonunda Bir Metre Karelik Yere Nasıl Sığmak Zorunda 
Kalacağını Fark Etmeli. 

Şu Çok Geniş Görünen Dünyanın, Ahrete Nispetle Anne Karnı Gibi Olduğunu Fark Etmeli. 

Henüz Bebekken "Dünya Benim!" Dercesine Avuçlarının Sımsıkı Kapalı Olduğunu, 
Ölürken De Aynı Avuçların "Her Şeyi Bırakıp Gidiyorum İşte!" Dercesine Apaçık Kaldığını Fark Etmeli. 

Ve Kefenin Cebinin Bulunmadığını... 

Baskın Yeteneğini 
Fark Etmeli Sonra... 

Azraillin Her An Sürpriz Yapabileceğini, 
Nasıl Yaşarsa Öyle Öleceğini 
Fark Etmeli İnsan 
Ve Ölmeden Evvel Ölebilmeli. 

Hayvanların Yolda Kaldırımda Çöplükte 
Ama Kendisinin Güzel Hazırlanmış Mükellef Bir Sofrada Yemek Yediğini Fark Etmeli. 

Eşref-İ Mahlûkat (Yaratılmışların En Güzeli) Olduğunu Fark Etmeli. 
Ve Ona Göre Yaşamalı... 

Gülün Hemen Dibindeki Dikeni Dikenin Hemen Yanı Başındaki Gülü Fark Etmeli. 

Evinde 4 Kedi 2 Köpek Beslediği Halde 
Çocuk Sahibi Olmaktan Korkmanın Mantıksızlığını Fark Etmeli. 

Eşine "Seni Çok Seviyorum!" Demenin Mutluluk Yolundaki Müthiş Gücünü Fark Etmeli. 

Dolabında Asılı 25 Gömleğinin Sadece Üçünü Giydiğini 
Ama Arka Sokaktaki Komşusunun O Beğenilmeyen Gömleklere Muhtaç Olduğunu Fark Etmeli. 

Zenginliğin Ve Bereketin Sofradayken Önünde Biriken Ekmek 
Kırıntılarını Yemekte Gizlendiğini Fark Etmeli. 

Annesinden Doğarken Tertemiz Teslim Aldığı Gırtlağını 
60-70 Yıl Sonra Sigara Yüzünden Azrail´e Soba Borusu Gibi Teslim Etmenin Emanete Hıyanet Sayılacağını Fark Etmeli. 

63 Yıllık Ömründe Hiç Karnı Doymayan Bir Peygamber´in Ümmeti Olarak Aşırı Beslenme Yüzünden Sarkan Göbeğini 
Fark Etmeli. 

İNSAN FARK ETMELİ Kİ;... 

Ömür Dediğin Üç Gündür, 
Dün Geldi Geçti Yarın Meçhuldür, 
O Halde Ömür Dediğin Bir Gündür,O Da Bugündür.

NOT: Bu şiir birçok sitede Can YÜCEL’e ait görünse de yaptığım araştırmalar sonunda onun olmadığını fark ettim. Bu şiiri yazan kişi bilinmiyor. Kim yazmışsa güzellikleri paylaşmak da bize düştü

Muhabbetle…