Keşke insanları ayrıştırmadan, onlara belli bir yafta yapıştırmadan mutlu olabilsek,

Keşke parti, sendika ya da siyasi ayrımlar birbirlerine karşı hoşgörülü bulunabilseler,

Sırf siyasi görüşünden dolayı kişileri damgalamasak ya da bir damga vurmuşsak o damgayı silmenin bir yolunu buluşabilsek,

Keşke farklı düşüncedeki insanlar yeri geldiğinde ortak değerlerde bari uzlaşabilse,

Keşke karşımızdaki kişiye sırf farklı düşünüyor diye yan gözle (!) bakmasak,

Keşke yaptığımız davranışların bir gün bize de yapılabileceği ihtimalini düşünsek,

Keşke olaylar karşısında insanlara karşı daha sabırlı olabilsek,

            Keşke sonradan pişman olacağımız şeyleri yapmasak,

            Keşke kalp kırmamayı hayatımızın gayesi edinsek,

Keşke hayatta menfaatimiz pahasına dahi olsa başkalarını “incitme” yerine “incinme”yi seçme erdemliliğine sahip olabilsek,

Keşke insan hayatta sahip olduklarının değerini bilebilse. Sahip olduklarının değerini bildiği ölçüde sahip olamadıkları için üzülmese,

            Keşke insan sahip olamadıklarının kendisi için hayır olduğunu, kendisini birçok sıkıntıdan kurtardığını bilebilse,

Keşke insan elde edemedikleri için kendini devamlı mutsuz etmeyi başardığı (!) kadar elde ettikleri için de mutlu etmeyi başarabilse,

Keşke insan nefreti, öfkeyi, kızgınlığı değil; sevgiyi etrafına yayabilse,

Keşke dünyada tüm problemleri sevgi ile çözebilsek,

Keşke insanlar ağızlarıyla söylediklerini hal diliyle de söyleyebilse,

            Keşke küçük büyük demeden elimizden geldiğince herkese iyilik yapabilsek,

            Keşke bize yapılan hiçbir iyiliği küçük görmesek ve hiçbir kötülüğü de abartıp büyük görmesek,

Keşke yaptığımız tüm iyiliklerin kendi lehimize; tüm kötülüklerin de yine kendi aleyhimize olduğunu aklımızdan çıkarmasak ve davranışlarımızı buna göre ayarlasak,

Keşke birçok durumda ilahi lütuflara mazhar olan insan, bu lütufların geldiği yeri görebilse,

Keşke dünyanın bizi ayakları altına almasını beklemeden biz dünya nimetlerini ayaklarımız altına alabilsek ve bu sebeple küçük kazanımlar bizim enaniyet duygularımızı kabartmasa, bizi büyük düşünmekten alıkoysa,

Keşke dünyanın ne kadar acımasız, insanların ne kadar güvenilmez olduğunu çevremize anlatıp durarak insanları mutsuzluğa sevk edeceğimize etrafımıza güven vererek umudu yeşertebilsek,

Keşke başına kötü bir iş geldiğinde olayın sıcaklığı ile bir anda mutsuz olan insanın olayın sıcaklığı geçip sükunete kavuşunca o olayın kendisi için daha iyi olduğunu/ olabileceğini düşünebilse,

Keşke insan bir yerde / bir kişide gördüğü olumsuzluğu abartılı anlattığı kadar olumlu gördüklerini de abartarak anlatabilse, böylelikle yeryüzünde hep iyilikler konuşulsa,

Keşke insan her durumda empati yapabilse ve birçok problemin bu yolla çözülebildiğini / çözülebileceğini dili ile söylediği kadar davranışlarına da yansıtabilse,

Keşke insan kendisine yapılan iyiliği taşa yazıp, kötülüğü suya yazabilse,

Keşke insan kendisinin hassas olduğu, önem verdiği konular kadar başkalarının hassas olduğu noktalara da saygılı olabilse,

Keşke insan yaptığı kötü bir hareketi / davranışı başkalarının yanında övünerek anlatmasa ve başkalarını da yaptığı kötü davranışa ortak etmese,

Keşke insan, etrafında olan biten olumsuz olaylara karşı duyarsız olmasa ve o davranışı olumluya çevirme adına kendisinin de bir şeyler yapması gerektiğini hissetse,

Keşke dünyada mutlu olmanın sadece bir kişiliğe sahip olmayla mümkün olabileceğini düşünsek,

Keşke bu dünyada her şeyin sevgi üzerine kurulduğunu hiç aklımızdan çıkarmasak,

Keşke bir yanlış yaptığımızda uyaran bir arkadaşımız olsa ve biz ona kızmasak,

Keşke insanlar en anlamsız, faydasız konularda buluşup bir şeyler yapabilirken iyi, güzel işlerde de bir araya gelebilse,

Keşke başımıza gelen her türlü sıkıntıyı, bizi olgunlaştıracak ve bize tecrübe kazandıracak bir adım olarak değerlendirebilsek,

Keşke istediklerimizi elde etmek için tüm yolları denemeden bıkmasak, iyi niyetle istedikten sonra isteklerimize kavuşacağımıza canı gönülden inansak,

Keşke insanların istekleri için başvurabileceği, yardım isteyebileceği büyük yerden isteklerimizi almanın yolunu bilebilsek,

Keşke insanlar birçok konuda duyarsız iken, başkalarına da duyarsız demese, en azından belli konularda duyarlılığını artırsa,

Keşke, eksik olduğumuz konularda beyhude tartışmalara girmektense kendimizi geliştirmenin yolunu bulabilsek,

Keşke insan yaşamında “keşke”lerin yerine daha çok “iyi ki”leri koyabilse.