Temel ile Dursun ormanda yürüyorlarmış. Bir süre sonra Temel, Dursun’a “Ormanın güzelliğine bak, ne kadar güzel manzarası var değil mi?” demiş. Dursun da: “Ağaçlardan göremiyorum ki…” diye cevap vermiş.

Çoğu zaman hayatta olaylara bakışımız böyle kısıtlıdır. Bakarız ama olayları arkasını göremeyiz. Bazen ağaçlara takılır gözlerimiz, ormanın bütünlüğünü göremeyiz.

Mutluluk, hayata olumlu pencereden bakabilmektir. Baktığımız pencere bize hep olumsuzlukları gösteriyor ise o pencereyi kapatmayı deneyip olumlu pencereyi açmamız gerekmektedir.

Bir tanıdığım mide sancısı çekiyor. Aniden midesi ağrımaya başlayınca yerinde duramıyor, yatağa uzanmak istiyor uzanamıyor, bir o tarafa bir bu tarafa dönüp duruyor. Mideye ağrı iki saate bir geliyor. Bazen çok ağırlaşıyor bazen duruyor ağrı. Mide ağrısının bazen şiddetini artırdığı sırada beş saniyelik ağrının kesildiğini hissediyor. Sadece beş saniye. O beş saniye o kadar şükrediyor ki haline… Öleceğini bile düşünen birinin beş saniye ağrısız vakit geçirmesi kişiyi sevindirebiliyor. Ben buradan kendimize pay çıkarmamız gerektiğini düşünenlerdenim. Beş saniye ağrısız yaşayan biri haline şükrederken acaba sağlığımız yerinde iken biz halimize şükredebiliyor muyuz? Hayata olumlu gözle bakabiliyor muyuz? Bakamıyoruz, çünkü bizim halimizi iyi görmemiz ancak kötü durumdaki birini görmemiz ile mümkün oluyor ne acı ki. İlla ki bizden kötü birini görünce mi mutlu olacağız? Bizim her şeyimiz varken neden mutlu olmamak (!) için ısrar ediyoruz? Bu sebeple sevgili dostlar mutlu olmak için biraz çabalarsanız emin olun mutlu olabilirsiniz. Yeter ki gereksiz yakınmaları, şikâyetleri, hüzünleri, dargınlık ve küskünlükleri hayatımızdan çıkaralım ve bir daha hayatımıza almayalım.

Mutluluk sahip olabildiklerimizin değerini bilerek halimizi hep “iyi, güzel” görebilmektir.

Hayata bakışımız hep olumsuzlukları görme üzerine odaklı. Hâlbuki o kadar güzellikler ve iyi olaylar karşımıza çıkıyor ki biz yaşama iyi gözle bakmayı yine de beceremiyoruz. Olumsuzlukları sürekli bir yerlerde anlatarak, hayatımızı karamsarlığa doğru götürüyoruz.

Hayatta kötü olaylar sadece bizim başımıza gelmiyor, olumsuz durumlara sadece biz maruz kalmıyoruz. Herkesin bir şeylerle sınandığı bir dünyada yaşıyoruz. Her kişinin başına olumsuz durumlar gelebilir. Biz olumsuzluklar karşısında sadece laf edip duracak mıyız yoksa olumsuzluğu düzeltmeye çabalayarak mutlu olmaya mı çalışacağız. Önemli olan her şeye rağmen mutluluk gözlüğünü takıp hayata güzel gözle bakabilmektir. Ancak böyle bakabilirsek mutluluğu yakalayacağımız kanaatindeyim.

Küçük bir olumsuzluğu dillendirerek hayatımıza karamsarlığı sokmayalım. Mutluluğu başka yerlerde değil, kendi içimizde arayalım, olaylara güzel bakıp güzel görelim.

Bir hikâye ile devam edelim.

Melekler, mutluluğun değerini bilmediğine şahit oldukları insanoğluna, bir ders vermek istemişler...

"Mutluluğu, insanoğlunun kolay kolay bulamayacağı bir yere saklayalım" demişler, "Onu bulmak için zorlansınlar ki, değerini kavrayabilsinler?"

Fakat işin içine girdikçe, bunun pek de kolay bir şey olmadığını görmüşler... Çünkü yeryüzünde, mutluluğu saklayabilecekleri bir yer bulamamışlar. Kimi, "Everest Tepesi'ne saklayalım" demiş, kimi "Atlas Okyanusu'nun dibine yerleştirelim" demiş, ama bu öneriler pek kabul görmemiş...

Taç Mahal'in kubbesi, İtalyan sofrası, bir hastanenin yeni doğum ünitesi, dondurma külahı, sigara paketi, lale bahçesi...

Teklifler arka arkaya gelmiş gelmesine, ama melekler hiç birine tüm içtenlikleriyle "evet" diyememişler.

Sonunda meleklerden biri çekine çekine şöyle bir öneride bulunmuş:

"Mutluluğu, insanoğlunun içine saklayalım. İnsanoğlu kendi mutluluğunu kendi içinde arasın."

Gerekçesini de şöyle açıklamış:

"Çünkü mutluluğu arayan hiç kimsenin aklına kendi içine bakmak ve onu kendi içinde aramak gelmez."

Bu gerekçe mantıklı görünmüş diğer meleklere, tartıştıktan sonra kabul etmişler...

Sonra almışlar mutluluğu, insanın içine yerleştirmişler...

Ve demişler ki:

"Ey insanoğlu!.. Mutluluğu bulmak için gözünü boş yere başkasının ekmeğine, başkasının evine, başkasının başarısına, başkasının servetine, başkasının mutluluğuna dikme. Gözlerini kendi içine çevir, kendi içine bak: Başka yerlerde, başka şeylerde aradığın şey sende saklı." (Hikaye alıntıdır.)

Mutluluğu yakalayabilmek ümidiyle…

Hoşçakalın.