İnsan, hep başka yerde arar güveni. Hâlbuki kişinin kendisi güvenilir olduğu ölçüde etrafındakilere güven duyar. İnsan devamlı birilerinin kendisine yaptığı yanlışları sayar durur. Kötü olanı konuşunca, kötülükler azalmıyor, aksine artıyor insanın zihninde.

Etrafındaki insanlara kızanı bir nebze anlayabiliyorum da “Bu memlekette babana bile güvenmeyeceksin” sözünü hiç anlayamıyorum. Böylelerinden ailelerine hakaret ettiklerini görmek bana da acı veriyor. Bir aile, çocuğunu hiçbir zaman yabana atamaz / atmamalı. Bir çocuk da ömür boyu ailesine hizmet etse yine de haklarını tam olarak ödeyemez. “Cennet anaların ayağı altındadır” sözü anaların değerini anlatması bakımından çok anlamlıdır. Şimdi söyleyin dostlar anne-babasına güvenmeyen, onları sevmeyen, gönüllerini almayan, her yerde gıyabında hakaret eden bir kişinin “güven” kelimesini ağzına almaya hakkı var mı? Zerre kadar yok.

Issız bir çölde devesiyle gezen adamdan birisi yardım istemiş. Adam devesini vermiş ihtiyaçlı kişiye. O da deveyi aldığı gibi kaçmaya başlamış. Deveyi veren adam, arkasından bağırmaya başlamış: “Tamam, devemi götür; ama bunu kimseye söyleme.” Adam merak etmiş, acaba neden böyle dedi diye düşünüp sormuş: Neden? “Birine bu durumu anlatırsan bir daha kimse çölde ihtiyaçlı olan birine yardım etmez.” Yani bir iyiliğe engel olursun, anlamında ibretlik bir ders vermiş.

Yukarıdaki hikâyedeki gibi insan kendi güvenilirliğini zedeleyecek davranışlarda bulunuyor sonra etrafta güvenilir adam yok, diyor. Kusura bakmayın güveni de güvensizliği de insanın kendisi oluşturuyor.

Biri, borç istiyor arkadaşından, şu gün vereceğim diyor. O gün geldiğinde bana biraz daha mühlet verir misin demesi gerekirken aramıyor bile. Hâlbuki arasa, belki arkadaşı biraz daha zaman verecek borcunu ödeyebilmesi için. Burada, kötü olan borcun ödenmemesi değil; insanın bir daha ihtiyacı olsa borç isteyebileceği bir kapıyı daha kendi yüzüne kapatmasıdır.

Güven olmadıktan sonra yaşamanın ne anlamı var. Kimsenin bize güvenmediği bizim de kimseye güvenmediğimiz ortamda yaşam yaşanmaz olur. Hayatta her şeye olumsuz bakar, olumsuz görürüz.

Yalancı çoban hikâyesini bilirsiniz. O hikâye de birkaç defa köylüyü aldatan birinin akıbetinin kötü olduğu anlatılır. Biz de bu hale düşmemek için güvenimizi sarsacak davranışlardan şiddetle kaçınmalıyız.

Kendimize ve çevremizdekilere güvenebilmek ümidiyle…..