İnsan olarak hayatta karşılaştığımız birçok olaya dar

pencerelerimizden bakıyoruz. Bazen görünenin, gerçeğin kendisi olmadığını görünce olaylara karşı bakışımızın sığ olduğunu anlıyoruz. Siyasi hayatta, sosyal hayatta, eğitim hayatında da durum aynı. Karşımızdaki insanın yerine kendimizi koyup bir düşünsek belki çözülemeyecek birçok problemi anında çözeceğiz.

Biz öğretmenler velilere ziyarete gidiyorduk, “Bir fincan kahve” projesi kapsamında. O ziyaretler bizim için çok yararlı oluyordu. Bir öğrencinin ailesini, evini, diğer özel durumlarını öğrenince o öğrenciye daha bir farklı davranmak gerektiği ortaya çıkıyor. Sınıfta ödevini yapmayan bir öğrencime kızıyordum her zaman. Niye bu kadar sorumsuz diye hayıflanıyordum. Ta ki onların evine ziyarete gidene kadar. Evlerine gittiğimde fark ettim ki 2 aile bir evde yaşıyor. Amcasının çocukları da var evde. Bu evde erkekler şehir dışında çalıştığından evin tek odasında soba yanıyor, çoğu zaman tek oda kullanılıyordu. Sadece uyumaya gidiyorlar diğer odaya. İki ailenin çocuk sayısı 7. bunlar küçük olduğundan biraz hareketli(!), bu sebeple evde ders çalışmak, ödev yapmak çok zor. Bir şekilde fırsat bulunup yapılabilir ama inanın bu çok zor olacaktır ve her zaman mümkün olmayacaktır. İşin özü, ödevini yapmayan öğrencimin ödevini yapabileceği bir ortam yok. Ben kendi kendime kızdım, sen olsan aynı durumda ödevlerini düzenli bir şekilde yapabilir miydin diye, bir öğrencinin yaptığı doğru ya da yanlış davranışların sebebini anlayabilince olaylar daha kolay şekilde çözülebiliyor.

 

Öğrencinin halinden anlamalı, onlara devamlı anlayışla yaklaşmalıyız. Onun yerinde biz olsak da olaylara aynı tepkiyi verir miydik diye düşünmeliyiz. 

Sosyal hayatta da empati yapmanın çok yararlı bir bakış açısı olduğunu düşünüyorum. Birçok olayda empati ile yaklaşıp ilişkilerimizi daha da sağlamlaştırabiliriz. Empati yapmak, aynı zamanda kişiye hüsnü zan beslemek demektir. Karşıdaki kişinin yerine kendini koyan kişi daha iyi bir niyetle düşünür. Güzel bakar, güzel görür, güzel düşünür. Suizan besleyip haklı çıkmaktansa, hüsnü zan besleyip haksız çıkmayı yeğlemek gerekmektedir. Bu durum hayatta birçok olaya ve birçok kişiye karşı hep iyi niyetle bakacağımız anlamına gelir ki, iyi niyet de birçok problemin çözülmesine sebebiyet verir.

 

Karşılaştığımız tüm olaylara karşıdakinin penceresinden bakabilmek ümidiyle…