Günümüzde çok farklı vesilelerle değişik kimselerle aynı ortamı paylaşıyor, muhabbet ediyoruz. Bu muhabbetin neticesi çoğu zaman istediğimiz şekilde sonuçlanmayabiliyor. Muhabbet ettiğimiz insanların bize karşı duruşunu bir gözden geçirmemiz gereklidir.

Her tarz insanla dost olunmaz, arkadaş olunmaz. Kendi dünya görüşüne, aile yapısına ve hayata bakışına uygun kimselerle arkadaş olmak her zaman kişinin yararınadır. Bu tarz insanlar bize her zaman olumlu manada destek olurlar, yanlışımızı da düzeltirler, başımıza felaket gelmesini istemezler.

Kendi fikrine, zikrine uygun düşmeyen kimselerle oturup kalkan insanların sonradan o arkadaşlar gibi olumsuzluklar sergiledikleri aşikârdır. Kötü özellikleri olan, kötü yerlere giden, ahlakı bozuk insanlarla arkadaş olunmaz.

Kişi, kendi meşrebine uygun insanlarla oturup kalkmalı. Sonradan pişman olacağı işlere girilmemelidir.

Güzel bir hikâye ile sonlandıralım.

Bir fareyle kurbağa ırmak kıyısında tanışmıştı.

Her sabah bulundukları yerden çıkıp buluşuyorlar, birbirlerine ilginç hikâyeler anlatıyor, güzel vakit geçiriyorlardı. Bu buluşmalar ve sohbetler ikisinin de çok hoşuna gidiyordu.

Fare bir gün kurbağaya dedi ki:

-          Ne zamandır sana bir sır açıklamak istiyorum; ama sen suda koşturup duruyorsun.

Kıyıdan sana sesleniyorum ama beni duymuyorsun. Yalnızca sabahları buluşmak bana yetmiyor. Seni özlüyorum. İstediğim zaman seninle sohbet etmek istiyorum; ama suya dalmama imkân da yok. Buna nasıl bir çözüm bulalım?

İki dost, bu konu hakkında düşündüler. Sonunda şöyle bir karara vardılar: Uzun bir ip bulacak, ipin ucunu kurbağanın ayağına bağlayacaklardı. Konuşmak istediklerinde bu ipi çekerek birbirlerini haberdar edeceklerdi.

Fare,

-          Böylece birbirimize sıkı sıkıya bağlanmış olacağız, dedi sevinçle.

Bu karar, kurbağayı huzursuz etmişti. Yine de bağlanmaya razı oldu. Fare, kurbağayla görüşmek istediği zaman ipi çekiyordu. Kurbağa işareti alıp arkadaşının yanına gidiyordu.

Bir gün ansızın bir karakarga geldi ve fareyi kapıp götürdü. Karga yükselince fareye iple bağlı olan kurbağa da suyun dibinden çıktı.

Fare, karganın gagasındaydı. Kurbağa da ayağı ipte, havada asılıydı.

Bunu gören insanlar şaşırıp kaldılar. Diyorlardı ki: “Bakın hele, kurnaz karga, kurbağayı nasıl da avlamış?”

Kurbağa kendi cinsinden olmayan biriyle arkadaşlık yapmanın cezasını böyle çekti.