İnsanın bir hedef doğrultusunda çalışıp çabalaması her zaman takdire şayan bir iş olmuştur.

Tarih, yaşına bakmaksızın çalışan ve belli ürünler ortaya koyan insanların başarılarının yazıldığı kitaplarla doludur.

Yaşı, konumu ne olursa olsun, bir insan güzel bir amaç için önce hayal kurmalı. Bir hayal her başarının ilk adımıdır daima. O hayalin motivasyonu bizi gayret etmek için kamçılar. Hayal kuranlar o hayaline ulaşmak için gerekli materyalleri kullanabilmek için elinden geleni yapmalı ve güzel bir başlangıç ile başlamalıdır.

Her kim ki azim ve sebatla çalışır ve bir hedefe odaklanırsa, o kişi mutlaka o işi başarır. Yeter ki inansın, yeter ki gayret etsin.

Öyle güzel insanlar tanıyorum ki yaşı 55’lere dayanmış olmasına rağmen ‘’ben hem kendim, hem de toplum için neler yapabilirim’’ in hesabını yapıp, özgün işler, güzel eserler koymak için gecesine gündüzüne katıyor. Hem de büyük bir aşkla, samimiyetle.

Yaşı kadar kitap yazmış insanlar gördüm. Hala kitapları baskı üstüne baskı yapıyor. ‘’Kamil odur ki koya dünyada bir eser, eseri olmayanın yerinde yeller eser’’ sözünü hayatına ilke edinen ne güzel insanlar tanıdım.

Çevremizde ‘’bir emekli olayım, şöyle gezeceğim, şöyle dinleneceğim’’ diyen bir sürü insan vardır. Sanki dinlenme mefhumu 10 yıl, 20 yıl gibi… Ona inat emekli olup farklı işler yapan sürekli kendini yenileyen, geliştiren ve son nefesine kadar çalışmayı şiar edinen insanların varlığı bana güç veriyor.

Belli bir yaştan sonra zihin becerileri zayıflıyor, hafıza kayba uğruyor, insanın iş yapmaya takati kalmıyor. Ama bunları bizim için bir avantaja çevirebiliriz. Bunu avantaja çeviren ve emekliliğine yakın (27 yıllık meslek hayatı olan biri) kendini ve hafızasını geliştirmeye çalışan bir hocam vardı. Hocam binlerce insanın girdiği zorlu bir sınava çalışmıştı. Onunla geçen hafta sınavdan önce uzun soluklu görüşme durumum oldu. Hocam 27 yıllık meslek hayatına rağmen ÖSYM’nin yaptığı zorlu bir sınava çalıştığını duyunca önce hayret ettim. O yaşta birinin kolay kolay düşünebileceği bir iş değildi bu. Konuşmamızda ‘’benim bu sınava girmekteki amacım, herhangi bir yere girmek değil, hafızamı geliştirmekti’’ deyince hayretim daha da arttı. Gıpta ile baktım, kendime dersler çıkardım.

İnsan bu dünyaya bir daha gelmeyecek, bu fırsat bir daha verilmeyecek. O zaman bize verilen zekâyı, zamanı, fırsatları mutlaka değerlendirmeli, kendimizi her yönüyle daha yararlı hale getirmeliyiz.

‘’İnsana ancak çalıştığının karşılığı vardır’’ hükmünü hayatına gaye edinmek, çalışmak, çabalamak, güzel işler yapabilmek ümidiyle…

Hoşça kalın.